Als mijn vader vertelt: ” Vuile dieven” #dementie

Sinds mijn vader dementie heeft is hij altijd spullen kwijt. Eerst kon hij de spullen zelf nog wel terugvinden maar op een dag was dat anders. Zijn portemonnee lag bijvoorbeeld in de ijskast en bepaalde etenswaren in de gangkast. Zijn spullen lagen vaak op de vreemdste plekken. Zo niets voor mijn vader. Ik moest er echt enorm aan wennen.

Hij had al zijn spullen altijd op vaste plekken liggen maar op een dag was dat over. Hij kon zich ineens niet meer herinneren waar hij iets neergelegd had en kon dan het verloren voorwerp zelf echt niet meer vinden. Elk bezoekje wist je: dat wordt weer zoeken geblazen. Ik vond het vaak jammer van de tijd maar hem laten zoeken is natuurlijk ook geen optie, in zo’n situatie.

In een latere fase van de dementie gebeurde ook wel eens dat hij zijn spullen bewust verstopte omdat hij bang was dat iemand ze eventueel zou stelen. Vaak borg hij de dingen zo goed op, dat hij helemaal niet meer wist waar hij zoeken moest. Voor hem een teken dat iets toch gestolen was. Meerdere keren gaf hij een van ons de schuld. Niet fijn!

Nu hij in de Hogeweyk, in een woongroep woont, is dat eigenlijk alleen maar erger geworden. Hij beschuldigt vaak iemand en dan geloof ik het niet omdat alle andere bewoners ook vaak wantrouwend zijn. Ik zie dit dus heel vaak terug, als ik op bezoek ben en probeer de boel altijd te sussen: “Pap, niemand pikt hier. Waarom zouden ze? Ze hebben eigen spullen.” Soms helpt dat, soms niet. Dan blijft papa volhouden dat andere mensen ze pikken.

Afgelopen dinsdag maakte ik een filmpje nav zoekgeraakte spullen van papa. En terwijl wij samen keuvelen, gebeurde er iets. Ik weet nu dat er dingen verdwijnen doordat hij ze vergeet maar er is wel degelijk nog een oorzaak: ‘vuile dieven’. zoals papa ze noemt. Kijk maar mee! 🤣