Als je toch eens was… #mantelzorggedicht #dementie

Als je toch eens was,
die je was geweest.
Dan had je gedanst,
op elk feest.
Dan had je geweten.
En niet vergeten.
Als je dan weer eens,
met je vrolijke stem geluid.
De zaal vulde,
Grapte, grolde tot sluit.
Dan had je geweten
En niet vergeten.
Als je dan weer,
Jezelf zou zijn.
Wat een plezier,
niet nederig en klein.
Dan had je geweten
En niet vergeten.
Als je die rot ziekte niet had
dan was je nog mijn pa
En niet een ander persoon
die zegt ……. ga.
Dan ben je vergeten
Wat je ooit hebt geweten.
Gelukkig vergeet ik 1 ding nooit
dat is dat ik van je hou en diep respect heb
voor je pa.
Want ik zal nooit vergeten.
Dat ik dat altijd zal weten.